Στο λόφο της Φιλοθέης, στο τέλος μιας πανέμορφης περιπατητικής ανηφορικής διαδρομής που προσφέρει πανοραμική και συγκλονιστική θέα προς το λεκανοπέδιο της Αθήνας βρίσκεται η θέση «Θρόνος του Δία».
 |
| Η ΒΟΡΕΙΑ ΚΟΡΥΦΗ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑ |
Όταν οι ατμοσφαιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές και ο ουρανός καθαρός, στο βάθος μπορείτε να διακρίνετε ακόμα και το νησί της Αίγινας.
Τα Τουρκοβούνια αποτελούν ομάδα βραχωδών υψωμάτων που εκτείνονται στα όρια του αρχαίου δήμοι του Αθμόνου και στα βόρεια του Ολυμπιακού Σταδίου. Το αρχαίο όνομα του μικρού αυτού όρους είναι «Αγχεσμός». Ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας (περί το 150 μ.χ) αναφερόμενος στα όρη που περιβάλλουν στην Αθήνα, μετά την Πεντέλη, τον Υμηττό και την Πάρνηθα, λέγει: «και Αγχεσμός όρος εστί ου μέγα, και Διός άγαλμα αγχεσμίου» (Παυς. Αττικά Ι. 32 2). Από το απόσπασμα προκύπτει ότι ο Αγχεσμός ήταν μικρό βουνό, στο οποίο υπήρχε άγαλμα του Διός αγχεσμίου.
 |
| Η ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΗ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΜΒΡΙΟΥ ΔΙΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ |
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές έφεραν στο φως ευρήματα που επιβεβαιώνουν τις φιλολογικές μαρτυρίες για τη λατρεία του Δία, όπου συνηθιζόταν να τιμάται ο Όμβριος Ζευς, δηλαδή ο Δίας ο θεός των βροχών και του κεραυνού.
Στην βόρεια κορυφή του όρους ύψους 302.1μ., μετά από ανασκαφές που διενεργήθηκαν το 1978 από τον αρχαιολόγο Hans Lauter του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, ήλθαν στον φως κατάλοιπα κτηρίων που σχετίζονται με την κλασική λατρεία του Διός και με προγενέστερη περίοδο.
Η ανασκαφή αποκάλυψε τα θεμέλια λίθινου βωμού, τον οποίο περιέβαλλε κυρτός τοίχος. Τα ερείπια, που χρονολογούνται στο τρίτο τέταρτο του 4ου αι π.χ., σχετίζονται προφανώς με την λατρεία του Ομβρίου Διός. Εικάζεται ότι η λατρεία του ανάγεται στον 5ο αι. π.χ., ενώ αυτή συνεχίσθηκε μέχρι τον 3ο αι. μ.χ.
 |
| ΕΡΕΙΠΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ |
Η παλαιότερη ιστορία του χώρου δεν είναι απολύτως σαφής. Υπάρχουν ενδείξεις χρήσης της κορυφής του λόφου από την προχωρημένη Γεωμετρική περίοδο (τέλη του 8ου αι. π.χ.), με βάση κεραμικά αναθήματα και ένα ελλειψοειδές κτήριο που ανεγέρθηκε γύρω στο 700 π.χ. Οι διαστάσεις του είναι μήκος 11.50μ. και πλάτος 7.60μ. Σώζεται ο περιμετρικός τοίχος, χτισμένος με αδρά πελεκημένους ογκολίθους, κατά το πολυγωνικό σύστημα. Το κτήριο περιέτρεχε εσωτερικά χτιστό λίθινο έδρανο. Σε μικρή απόσταση και νοτιότερα, υπάρχουν τα θεμέλια κυρτού τοίχου, που πιστεύεται ότι ανήκε σε μεγάλο τύμβο.
 |
| ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΙΧΟΥΣ |
 |
| ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΥΡΤΟΥ ΤΟΙΧΟΥΣ |
Αναφορικά με το ελλειψοειδές κτήριο, έχει υποτεθεί ότι εάν δεν ανήκε σε πρώϊμη λατρεία του Ομβρίου Διός, θα πρέπει να ήταν ιερή οικία, όπου τελούνταν από κάποιο αριστοκρατικό γένος, τελετουργίες προς τιμήν του ιδρυτή ήρωα. Προτάθηκε ότι ο γειτονικός τύμβος ήταν το κενοτάφιο του λατρευομένου ήρωα.Πιστεύεται ότι το ελλειψοειδές κτήριο των Τουρκοβουνίων συνδέεται με ιερή χρήση της ηρωολατρείας. Στο εσωτερικό του κτηρίου βρέθηκε διακοσμημένη κεραμική και πήλινα ειδώλια που παριστάνουν ίππους, ανδρικές μορφές και έναν κένταυρο. Ο χθόνιος χαρακτήρας των ευρημάτων (μία τρυπημένη κοτύλη, δηλαδή μικρό κύπελλο με δυο λαβές, κα.) υποδηλώνει τον θρησκευτικό χαρακτήρα του κτηρίου. Τα κινητά ευρήματα εκτίθενται στην Αρχαιολογική Συλλογή της Κηφισιάς.
Στην κορυφή του λόφου συναντήσαμε και ένα περίεργο σύμβολο λατρείας(?) σχηματισμένο άγνωστο από ποιους που μας έκανε εντύπωση.
πηγές: