Επιμέλεια: Ρόκας Εμμανουήλ- Απόστολος για την Ομάδα Ορφέας
Ανασκάπτοντας τα ερείπια ενός ναού των Μάγια στη χερσόνησο του Yucatan το 1927 ο Βρετανός αρχαιολόγος Albert Mitchell-Hedges ανακάλυψε ένα μυστηριώδες από επιστημονική και θρησκευτική-μυστικιστική άποψη κρυστάλλινο κρανίο (χωρισμένο σε δύο μέρη τα οποία ανακαλύφθηκαν με διαφορά λίγων μηνών) σε ανθρώπινες διαστάσεις και βάρους 11 κιλών. Τα ερωτήματα ανιχνεύονται στην αναγκαιότητα κατασκευής και χρήσης του συγκεκριμένου αντικειμένου, στην τελειότητά του με δεδομένη την εποχή κατασκευής του (καθώς είναι το πρώτο που ανακαλύφθηκε και το πιο τέλειο ανατομικά) και στο για ποιον λόγο προκαλεί παραισθήσεις και οράματα προφητικού χαρακτήρα όταν έρθει κάποιος σε επαφή μαζί του.
Μετά από μια πιο προσεκτική μελέτη του ευρήματος οι ειδικοί κατάλαβαν ότι δεν ήταν καθόλου εύκολο για έναν τεχνίτη της εποχής των Μάγια να σκαλίσει το κρανίο, καθώς μόνο με διαμάντι ήταν δυνατή η χάραξή του. Η αποτύπωση των ανατομικών λεπτομερειών και η στίλβωση πολύ πιθανώς να έγιναν με τη χρήση διαλυμάτων νερού και άμμου πλούσιας σε πυρίτιο, κάτι που σύμφωνα με τους ειδικούς μπορεί να χρειάστηκε αιώνες επεξεργασίας. Απορρίπτοντας το τεράστιο αυτό χρονικό διάστημα, μήπως χρησιμοποιήθηκε κάποια άγνωστη σε εμάς σήμερα τεχνολογία; Μήπως δημιουργήθηκε αυτό και 12 άλλα κρυστάλλινα κρανία προκειμένου να διαφυλάξουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την προέλευση , το σκοπό και το πεπρωμένο της ανθρωπότητας καθώς και απαντήσεις για τα μεγαλύτερα μυστήρια της ζωής και του σύμπαντος;
Τα ερωτήματα και οι απορίες δεν τελειώνουν εδώ αλλά συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται και να βασανίζουν την επιστημονική κοινότητα: που εξυπηρετούσαν οι ασυνήθιστες οπτικές ιδιότητες του κρανίου όπως είναι η ικανότητά του να διοχετεύει φως από κάτω, έτσι ώστε το φως να εστιάζεται εξωτερικά μέσα από τις κόγχες των ματιών; Ας σημειωθεί ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό μόνο εξαιτίας της κλίσης του οπτικού άξονα του κρανίου.
Επιστήμονες που το εξέτασαν αποφάνθηκαν ότι το αντικείμενο κάθε τόσο αλλάζει χρώμα, καθώς άλλες φορές «συννεφιάζει» και φαίνεται λευκού και αδιαφανούς χρώματος, ενώ σε άλλες περιπτώσεις φαίνεται να είναι απόλυτα διαφανές. Επιπλέον, σε διάστημα 5-6 λεπτών ένα μαύρο στίγμα αρχίζει να διαφαίνεται στη δεξιά πλευρά του το οποίο σταδιακά το καλύπτει εξ’ ολοκλήρου με την εξίσου μυστηριώδη αποχώρησή του να ακολουθεί.
Το κρυστάλλινο κρανίο Mitchell-Hedges
Το πιο εντυπωσιακό παρ’ όλα αυτά είναι οι εντυπώσεις ορισμένων ειδικών, καθώς ανέφεραν πως στις κόγχες παρατήρησαν εικόνες κτιρίων και ποικίλων αντικειμένων τη στιγμή που το κρανίο βρισκόταν τοποθετημένο σε μαύρο βάθος. Άλλα άτομα πάλι έχουν ισχυρισθεί πως έχουν ακούσει κουδουνίσματα, ενώ συνάγεται το συμπέρασμα πως το εν λόγω αντικείμενο επιδρά και στις πέντε ανθρώπινες εγκεφαλικές αισθήσεις: αλλάζει, όπως προαναφέρθηκε, χρώμα και φωτισμό, παράγει οσμές και ήχους, δίνει την αίσθηση ζέστης και κρύου μέσα από την αφή, ενώ έχει προκαλέσει και αισθήσεις δίψας και γεύσης. Τέλος, είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στις χημικές μεταβολές.
Κάποιοι ειδικοί όπως ο Dorland διατείνονται πως οι παραπάνω αντιδράσεις είναι αποτέλεσμα ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που το κρανίο δημιουργεί και πως ορισμένα περιοδικά φαινόμενα που έχουν σχέση με το κρυστάλλινο κρανίο εξαρτώνται από τη θέση του ήλιου, της σελήνης και των πλανητών.
Ένα από τα κρυστάλλινα κρανία που έχουν μέχρι τώρα ανακαλυφθεί: αυτό του Βρετανικού Μουσείου
Έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα αρκετά κρυστάλλινα κρανία, φυσικού μεγέθους και κοντά σε αρχαιολογικούς χώρους των Μάγια ή των Αζτέκων, χωρίς όμως να αποκλείονται και αρχαιολογικές τοποθεσίες παρόμοιων ευρέσεων σε Ασία και Ευρώπη. Τέσσερις τύποι αρχαίων κρανίων μας είναι γνωστοί: από αμέθυστο, από διαφανές κρύσταλλο, από αδιαφανές κρύσταλλο και από χαλαζία. Πολλά από αυτά έχουν μεταφερθεί σε ερευνητικά κέντρα της Ευρώπης και της Αμερικής προκειμένου να μελετηθούν, ενώ δεν απουσιάζουν και οι ανακαλύψεις-απάτες, ιδίως τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Τα πιο γνωστά και αυθεντικά κρανία κρυστάλλου είναι :
-το Mitchell-Hedges,
- το κρανίο "Mαξ",
- το κρανίο Sha-Na-Ra
Το κάθε ένα έχει και τη δική του ιστορία και το δικό του πνεύμα, ενώ όλα τα κρανία έχουν κατασκευαστεί με μοντέλο θηλυκές μορφές.
Ενδιαφέρον προκαλεί μάλιστα το γεγονός ότι όταν οι επιστήμονες αναπλάσανε το πρόσωπο του κρανίου Mitchell-Hedges βρέθηκαν μπροστά σε μια γυναίκα με τα κλασικά χαρακτηριστικά των αρχαίων Μάγια…
Είναι ίσως νωρίς για εμάς να λύσουμε το μυστήριο και να βρούμε τους λόγους κατασκευής και λειτουργίας των κρυστάλλινων κρανίων ανά τον κόσμο. Ίσως βρισκόμαστε μπροστά στους πρώτους «υπολογιστές» της ανθρωπότητας ή ίσως απλά να αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος της θρησκευτικής πρακτικής αρχαίων λαών. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι οι κατασκευές αυτές συνθέτουν πολύ σημαντική επιστημονική και καλλιτεχνική πτυχή προηγμένων πολιτιστικά λαών.
Πηγές:
Ελένη Μ. Κωνσταντινίδη, Το μυστήριο των κρυστάλλινων κρανίων, Περιοδικό Corpus, τ. 17, Ιούνιος 2000