Υπήρχε πάντα Ο μύθος ότι κάτω από την Βιέννη, υπάρχει μία μεγάλη πόλη, απ' όπου τη διαπερνά ένας ποταμός. Όταν μάλιστα κάποιος πολίτης της πόλης πέθαινε, του έβαζαν ένα νόμισμα στο στόμα σαν αντίτιμο για τη μεταφορά του από τη γη των ζωντανών στην γη των νεκρών.
Αυτή όμως η «γη των Νεκρών» ήταν ακριβώς κάτω από τα ποδιά των κατοίκων της Βιέννης! Απέραντες στοές, υπόγειο ποτάμι, τεράστιες αίθουσες, αρχαίες εγκαταστάσεις, τάφοι αυτοκρατόρων... είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία της υπόγειας Βιέννης.
Αυτή όμως η «γη των Νεκρών» ήταν ακριβώς κάτω από τα ποδιά των κατοίκων της Βιέννης! Απέραντες στοές, υπόγειο ποτάμι, τεράστιες αίθουσες, αρχαίες εγκαταστάσεις, τάφοι αυτοκρατόρων... είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία της υπόγειας Βιέννης.
Οι Ρωμαίοι ήταν εκείνοι που ανέδειξαν τη γεωστρατηγική σημασία της Βιντομπόνα (σ.σ. αρχαία ονομασία της Βιέννης). Όταν τα στρατεύματα του Τιβέριου έφθασαν μέχρι την μικρή αυτή πόλη τότε, ο καίσαρας έκρινε ότι έπρεπε να οχυρωθεί η πόλη με μεγάλα και βαριά τείχη για να προστατευθεί από τις μελλοντικές επιθέσεις των βαρβάρων.
Και έτσι έγινε: Από το 15 π.Χ. ξεκίνησαν οι κατασκευές -υπόγειες και επιφανειακές- που τελειοποιήθηκαν από τον αυτοκράτορα Τραϊανό κάποια χρόνια αργότερα. Λέγεται ωστόσο ότι ακόμη και οι Ρωμαίοι βρήκαν και εκμεταλλεύτηκαν παλαιές στοές. Τα τείχη αυτά άντεξαν από τις επιθέσεις για τετρακόσια χρόνια, ώσπου εγκαταλείφθηκαν στην τύχη του χρόνου και για αρκετά χρόνια έχασαν την αξία τους. Ένα μέρος τους είχε ήδη υποστεί μεγάλες ζημιές και έτσι καταστράφηκε για να χτισθούν με το υλικό του νέα κτίρια και λιθόστρωτοι δρόμοι, ενώ το υπόλοιπο μέρος τους δεν πειράχθηκε για πολλά χρόνια.
Στα μεσαιωνικά χρόνια, οι υπόγειες στοές χρησίμευαν ως καταφύγια των κατατρεγμένων αλλά και των Εβραίων. Λέγεται μάλιστα ότι κατά τη διάρκεια ταραχών, Εβραίοι κλείστηκαν σε κάποια υπόγεια στοά και με την προτροπή ενός ραβίνου, αυτοπυρπολήθηκαν. Έτσι εξηγούνται και οι κατακόμβες νεκρών που μέχρι και σήμερα ανακαλύπτονται.Η καταστροφή της παλαιότερης Συναγωγής της πόλης χρονολογείται το 1420 και είναι συνδεδεμένη με τα περισσότερα θύματα Εβραίων κατά τους μεσαιωνικούς διωγμούς τους.
Μετά από πολλούς αιώνες συνεχούς διεύρυνσης της πόλης, λίγοι κάτοικοι γνώριζαν ότι κάτω από τα σπίτια τους και τους λιθόστρωτους δρόμους της πόλης, ένα μεγάλο δίκτυο καναλιών και στοών απλωνόταν στα έγκατα της, απομεινάρια των κατοικιών, στρατοπέδων και δρόμων των Ρωμαίων.
Όταν στα μέσα του 13ου αιώνα, η Βιέννη ξεκίνησε να οχυρώνεται για τον φόβο επίθεσης από τους Οθωμανούς, κτίσθηκαν τεράστιοι πύργοι και τείχη, που περιέλαβαν ολόκληρη την πόλη. Μετά την επιτυχή απόκρουση των Οθωμανών στην πρώτη πολιορκία το 1529, οι άρχοντες της πόλης ξεκίνησε μία μεγάλη προσπάθεια να εκμεταλλευτούν τις αρχαίες υπόγειες στοές της πόλης για την προστασία της από μία επικείμενη νέα επίθεση των Οθωμανών. Η οποία και τελικά δεν άργησε να ξεκινήσει, το 1683, μόλις μερικά χρόνια μετά το πέρας των ανακατασκευαστικών - οχυρωματικών έργων στη Βιέννη.
πηγές: