Το Σπήλαιο Νταβέλη ή Σπήλαιο Αμώμων ή σπήλαιο Πεντέλης βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του όρους Πεντέλη, στην Αττική και σε υψόμετρο 700 μ., βορειοανατολικά του λεκανοπεδίου Αττικής.
Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΣΠΗΛΙΑΣ |
Είναι γνωστό από τη συσχέτισή του με τον λήσταρχο του 19ου αι., Χρήστο Νταβέλη, η οποία όμως αμφισβητείται.
Η σπηλιά αρχικά δεν είχε κάποια δίοδο προς τον εξωτερικό χώρο του βουνού. Το εσωτερικό της σπηλιάς ανακαλύφθηκε από τους αρχαίους Έλληνες όταν λάξευσαν το βουνό για την παραγωγή του πεντελικού μαρμάρου. Στην αρχαιότητα υπήρξε ιερό του Πανός, ενώ κατά τους βυζαντινούς χρόνους αποτέλεσε ησυχαστήριο μοναχών που είχαν εγκατασταθεί σχεδόν σε όλη τη Πεντέλη, των λεγομένων "Αμώμων" απ' όπου και έλαβε το όνομά του.
ΣΤΑΛΑΧΤΙΤΕΣ ΚΟΣΜΟΥΝ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ |
Στους νεότερους χρόνους κατά τη παράδοση φέρεται να αποτελούσε κρησφύγετο του λήσταρχου Νταβέλη απ' όπου και το επικρατέστερο όνομα του σπηλαίου, αν και ποτέ δεν αποδείχθηκε κάτι τέτοιο. Το σπήλαιο αυτό εξερευνήθηκε πλήρως από το ζεύγος των Ελλήνων σπηλαιολόγων Γιάννη και Άννας Πετρόχειλου. Η είσοδός του είναι αρκετά μεγαλοπρεπής.
Μετά την είσοδο ακολουθεί ένας πελώριος θάλαμος κατηφορικός μήκους 112 μέτρων και μέγιστου πλάτους 40 μέτρων. Στο μέσον του θαλάμου αυτού υπήρχε κατακόρυφο βάραθρο 15 μέτρων.
Η σπηλιά και ο χώρος γύρω από αυτή υπέστησαν, κατά τις δεκαετίες 1970 και 1980, μεγάλες παρεμβάσεις λόγω έργων που εκτελούσε τότε το Υπουργείο Άμυνας οι οποίες αλλοίωσαν τόσο το εσωτερικό της όσο και τον περιβάλλοντα χώρο, προκαλώντας ρηγματώσεις στα παρεκκλήσια του Αγίου Σπυρίδωνα και Αγίου Νικολάου.
Μετά την είσοδο ακολουθεί ένας πελώριος θάλαμος κατηφορικός μήκους 112 μέτρων και μέγιστου πλάτους 40 μέτρων. Στο μέσον του θαλάμου αυτού υπήρχε κατακόρυφο βάραθρο 15 μέτρων.
Η σπηλιά και ο χώρος γύρω από αυτή υπέστησαν, κατά τις δεκαετίες 1970 και 1980, μεγάλες παρεμβάσεις λόγω έργων που εκτελούσε τότε το Υπουργείο Άμυνας οι οποίες αλλοίωσαν τόσο το εσωτερικό της όσο και τον περιβάλλοντα χώρο, προκαλώντας ρηγματώσεις στα παρεκκλήσια του Αγίου Σπυρίδωνα και Αγίου Νικολάου.
Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ, ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΧΤΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΑΡΧΑΙΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ |
Σύμφωνα με τον Γιώργο Μπαλάνο ("Πέρα από το αίνιγμα της Πεντέλης", εκδόσεις locus7) οι εργασίες διήρκεσαν την περίοδο 1977-1983, με τη χρήση βαρέων μηχανημάτων, εκρηκτικών υλών κλπ.
Παρόλα τα παράπονα για την καταστροφή ενός χώρου αρχαιολογικής σημασίας, δεν μπορούσε να βρεθεί ποιος ήταν πίσω από τις εργασίες αυτές ή γιατί γίνονται. Το σπήλαιο Νταβέλη δεν έχει δοθεί σε τουριστική εκμετάλλευση.
Παρόλα τα παράπονα για την καταστροφή ενός χώρου αρχαιολογικής σημασίας, δεν μπορούσε να βρεθεί ποιος ήταν πίσω από τις εργασίες αυτές ή γιατί γίνονται. Το σπήλαιο Νταβέλη δεν έχει δοθεί σε τουριστική εκμετάλλευση.
ΙΧΝΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ |
Σήμερα, ο επισκέπτης μπορεί να συνατήσει μόνο δύο μικρά ανοίγματα στο εσωτερικό του σπηλαίου. Πρόκειται για ενα μικρό τούνελ που ξεκινάει από τα μέσα της σπηλιάς και καταλήγει σε ένα τριγωνικό σπήλαιο με μια μικρή ρηχή λιμνούλα, που για κάποιο λόγο ονομάζεται σπήλαιο νυμφών. Κατά την αρχαιότητα αλλά μέχρι και στις πρόσφατες μέρες, σύμωνα με τον Δ. Καμπούρογλου, όποιος έπινε από το νερό της λίμνης αποκτούσε νεότητα! Πλήθως κόσμου,λογίων και ευγενών επισκέφθηκαν κατά υην αρχαιότητα το σπηλαιάκι για τις περίφημες ιδιότητές του!
Επίσης στο χαμηλότερο σημείο του σπηλαίου του Νταβέλη προς το τέλος του, υφίστατο και έτερο βάραθρο με ελικοειδές επικίνδυνο πέρασμα, βάθους περίπου 10 μέτρων έχοντας πρόσβαση μόνο κατεβαίνοντας μια σιδερένια σκάλα, ωστόσο παραμένει άγνωστο ποιοί την τοποθέτησαν και γιατί.
Περισσότερα στοιχεία για την κατάσταση του σπηλαίου κατά τον μεσαίωνα σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του Τούρκου περιηγητή του 17ου αιώνα Evliya Chelebi (Εβλιά Τσελεμπί), και συγκεκριμένα στο βιβλίο "Ταξίδι στην Ελλάδα"
Όλα τα μάρμαρα, αγάλματα, κολόνες, κτίσματα κ.λπ., που υπάρχουν στην πόλη των Αθηνών, προέρχονται απ' τα νταμάρια του βουνού αυτού. Στις χαράδρες και τις πλαγιές του, ακόμα διακρίνονται τα ίχνη των εξορύξεων των μαρμάρων και τα μέτωπα αποκοπής τους. Σ' αυτά, απασχολούνται εκατοντάδες εργάτες καθημερινά στην κοπιαστική αυτή δουλειά.
Κάτω απ' τα νταμάρια υπάρχουν υπόγεια σπήλαια που αξίζει τον κόπο να τα επισκεφτεί κανείς. Εμείς κατεβήκαμε, φορώντας μόνο το ζιπούνι μας και με την καθοδήγηση παπάδων, που ήξεραν καλά το δρόμο και κρατούσαν στα χέρια τους χοντρά κεριά από τα μελίσια τους.
Σκυφτοί, τρυπώνοντας μέσα σε χαμηλές στοές, προχωρήσαμε σ' αυτή τη μακάβρια κατάβαση στα έγκατα της γης. Εκεί, μες στις ανήλιαγες σπηλιές, δεχόντουσαν να θαφτούν τα πιο φωτεινά πνεύματα για χάρη της τέχνης και της επιστήμης. Εκεί μέσα γίνονταν η μύηση τους κι εκεί μάθαιναν τον τρόπο να συνεννοούνται μεταξύ τους, μεταβιβάζοντας τη σκέψη τους χωρίς να χρησιμοποιούν ομιλία. Εκεί μάθαιναν κι ένα σωρό μαγικές αγωγές και τελέσματα. Τα σπήλαια αυτά είναι φτιαγμένα απ' το Θεό, χωρίς να 'χει μεσολαβήσει ανθρώπινο χέρι στην κατασκευή τους. Ανάμεσα στα βράχια υπάρχουν ρωγμές που - σαν φυσικοί φεγγίτες - αφήνουν το φως να κατεβαίνει στα έγκατα και να τα φωτίζει. Στα μάρμαρα, που αποτελούν τα τοιχώματα τους, είναι χαραγμένοι ολόκληροι κατάλογοι με τα ονόματα των σοφών, που κάποτε πέρασαν από το υπόγειο αυτό διδασκαλείο. Υπάρχουν ακόμα στους τοίχους επιγραφές, παραστάσεις και σύμβολα, που όμοια τους μπορείς να δεις μόνο στον οβελίσκο, που 'ναι στημένος μπροστά στο Ατ Μεϊντάν (Ιππόδρομο), στην Ισλαμπόλ. Είναι χαραγμένα επίσης και τα ονόματα των επισκεπτών, τούτων των μυστικών σπουδαστηρίων, καθώς και - με δυό λόγια - οι εντυπώσεις τους απ' την επίσκεψη. Αν προχωρήσεις λίγο παρακάτω, προς το ναδίρ της σήραγγας, θα δεις διάφορες άλλες κατασκευές και χιλιάδες ανθρώπινα κόκαλα. Ακολουθώντας πάντα τους παπάδες οδηγούς μας, καταφέραμε να ξαναδούμε το φως του ήλιου (ύστερα από τρίωρη κοπιαστική ανάβαση), χωρίς κανείς μας να πάθει το παραμικρό.
Τα ανεξήγητα φαινόμενα του σπηλαίου
Η ιστορία της "σπηλιάς του Νταβέλη", πρωτοήρθε στο κοινό προς το τέλος της δεκαετίας του 60 ή στης αρχές της δεκαετίας του 70. Μέσα στο σπήλαιο, υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες στο μαγνητικό πεδίο και μια ισχυρή μυρωδιά από όζον στην είσοδο.
Σε κάποια σημεία κοντά στην σπηλιά του Νταβέλη το ποσοστό της ραδιενέργειας σε έδαφος και αέρα είναι ελαφρώς ανεβασμένο σε σχέση με το κανονικό ποσοστό, ενώ στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή, φημολογείται ότι αν περιφέρει κάποιος μία λάμπα φθορίου υπάρχουν καλές πιθανότητες να ανάψει μόνη της! Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες περαστικών για μυστηριώδεις τοπικούς στροβίλους διαμέτρου ενός μέτρου (κόκκινου, συνήθως, χρώματος), οι οποίοι δεν δικαιολογούνται αφού συμβαίνουν ακόμα και καλοκαιρινές μέρες, ενώ εκατό μέτρα πιο πέρα υπάρχει πλήρης άπνοια.
Η ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΠΑΛΑΜΗ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ, ΛΕΓΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΘΕΣΗ(!) |
Αρκετοί άνθρωποι στην περιοχή υποστήριξαν ότι τα βράδια έβλεπαν παράξενα κινούμενα φώτα να μπαινοβγαίνουν στη σπηλιά. Άλλοι, επίσης, είπαν ότι είδαν UFO, που πετούσαν διαρκώς πάνω από την Πεντέλη, προκαλώντας ανάμεικτες απορίες. Η σπηλιά της Πεντέλης περνούσε πλέον στη σφαίρα του μυστηρίου και του παραδόξου. Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα βιβλία ήταν «Το Αίνιγμα της Πεντέλης» του Γιώργου Μπαλανού.
Οι περίεργες φωτογραφίες που τράβηξε η ομάδα μας στο σπήλαιο το 2016
περισσότερα εδώ:
πηγές: