Πρόκειται για ένα αεροσκάφος που εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα. Ο λόγος για το Lockheed SR71 Blackbird που κατέχει, από το 1976, το παγκόσμιο ρεκόρ για το ταχύτερο "επανδρωμένο αεροσκάφος" στον κόσμο με καταγεγραμμένη ταχύτητα 3.529,6 χιλιόμετρα την ώρα.
Το Blackbird μόνιμα το κάλυπτε ένα πέπλο μυστηρίου που γοήτευε και θα γοητεύει ακόμα και όσους δεν ασχολούνται με θέματα αεροπορικής φύσης , ενώ τους προκαλεί ενδιαφέρον η από επιστημονική φαντασία εμπνευσμένη σχεδίαση που χαρακτηρίζει το SR-71 ( όντως «εξωγήινη» σχεδίαση αν σκεφτούμε ότι πραγματοποιήθηκε το 1950! ). Το SR-71 είναι γνωστό στους πιλότους με πολλά παρατσούκλια : «Sled» , «Habu» , «SR», «Lady in Black» και το πιο γνωστό φυσικά το «Blackbird». Ενώ το 1994 εμφανίστηκε στις ΗΠΑ και το επίσημο εγχειρίδιο του πιλότου έναντι του ποσού των 150$ . Αντάξιος διάδοχος δεν εμφανίστηκε , ίσως προφανώς να μην χρειαζόταν ή να σχεδιάζονται άλλα ανάλογα που θα φανερωθούν με το πέρασμα του χρόνου. Να τονίσουμε πως υπηρέτησε τις ΗΠΑ πάνω από 35 χρόνια.
Αναπτύχθηκε ως ένα άκρως απόρρητο στρατιωτικό project από την Lockheed και τον σχεδιαστή της Clarence Johnson. Το 1990 αποσύρθηκε λόγω πολιτικών αιτίων αλλά η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ το χρησιμοποίησε μέχρι το 1998. Από τα 32 αεροσκάφη αυτού του τύπου που ήταν διαθέσιμα, τα 12 καταστράφηκαν σε ατυχήματα, αλλά κανένα από αυτά από εχθρικά πυρά.
Για να αντέχει στις υψηλές θερμοκρασίες που δημιουργούνται από την τριβή στην ανώτερη ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης 3 Mach πτήσης του απαιτεί μια σειρά ειδικά σχεδιασμένων υλικών, συμπεριλαμβανομένων και καυσίμων υψηλής θερμοκρασίας, στεγανωτικά υλικά, λιπαντικά, καλωδίωση και άλλα συστατικά.
Ενενήντα τρία τοις εκατό του αεροσκάφους αποτελείτο από κράμα τιτανίου που επιτραπεί στο αεροσκάφος να λειτουργεί σε ένα καθεστώς όπου οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από 450 βαθμούς Φαρενάιτ στο πίσω μεσαίο τμήμα του έως 950 βαθμούς Φαρενάιτ κοντά στην εξάτμιση της μηχανής. Ο θόλος πιλοτήριο, είναι κατασκευασμένος από ειδικό ανθεκτικό γυαλί που αντέχει σε θερμοκρασίες πολύ υψηλές όσο 640 βαθμούς Φαρενάιτ.
Το Μάρτιο του 1993 το SR-71 χρησιμοποιήθηκε σαν πλατφόρμα αστρονομικών παρατηρήσεων που έφερε στο ρύγχος του κάμερα ευαίσθητη στο υπεριώδες φάσμα, ενώ χρησιμοποιήθηκε για τη μελέτη των ανώτερων ατμοσφαιρικών στρωμάτων για τη μελέτη της καταστροφής του στρώματος του όζοντος και για τη μελέτη του φαινομένου του θερμοκηπίου. Επίσης στο SR-71 έγινε η ανάτυξη της τεχνολογίας αισθητήρων λειζερ για την παροχή στοιχείων όπως ταχύτητα αέρος, γωνία προσβολής.
Αυτή η ανάπτυξη τέτοιων αισθητήρων έγινε με σκοπό την αντικατάσταση των συμβατικών αισθητήρων. Οι αισθητήρες λέϊζερ θα παρέχουν μεγαλύτερη ακρίβεια ιδιαίτερα σε μεγάλα ύψη όπου ο αραιός αέρας έχει σαν αποτέλεσμα χαμηλής ακρίβειας συγκριτικά με τους συμβατικούς.
Το σύστημα αυτό αποτελείται από 6 δέσμες ακτίνων λέϊζερ και καθώς τα σωματίδια αέρα περνούν ανάμμεσά τους είναι δυνατή η μέτρηση ταχύτητας αέρος, και της διεύθυνσης κίνησηςαλλά και άλλων στοιχείων. To 1994 ένα από τα αεροσκάφη μελέτησε τη διάδοση στο έδαφος του κύματος κρούσης που παράγεται από την υπερηχητική πτήση. Οι πτήσεις πραγματοποιήθηκαν σε πεδίο όπου είχαν εγκατασταθεί μικρόφωνα για να καταγράψουν τη διάδοση του supersonic-boom. Στο αναγνωριστηκό το 2ο μέλος του πληρώματος ήταν ο Αξιωματικός Αναγνωριστηκών Συστημάτων και είχε τον χειρισμό και των συστημάτων αυτοπροστασίας.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ SR-71
24 Δεκεμβρίου 1957: Ο πρώτος J-58 δοκιμάζεται
26 Ιανουαρίου 1960: Η CIA παρήγγειλε 12 A-12
30 Ιουλίου 1962: Ο J-58 ολοκληρώνει τις προ-πτήσεις δοκιμές εδάφους
28 Δεκεμβρίου 1962: Η Lockheed υπογράφει συμβόλαιο για την παραγγελία 6 SR-71
Αρχές 1963: Το A-12 πραγματοποίησε την 1η πτήση με τους δύο κινητήρες J58 .
24 Μάη 1963: Το 1ο A-12 συνετρίβη κοντά στο Wendover, της Utah .Επίσης εκείνη τη χρονιά πραγματοποίησε την 1η πτήση φτάνοντας την ταχύτητα των 3.2 mach
25 Ιούλιου 1964: Ο πρόεδρος Johnson ανακοινώνει στο κοινό το SR-71
29 Οκτώβρη 1964: Το πρωτότυπο SR-71 παραδίδεται στο Palmdale
7 Δεκεμβρίου 1964: Το Beale ανακοινώνεται σαν βάση των Blackbirds
22 Δεκεμβρίου 1964: H πρώτη πτήση του SR-71 με δοκιμαστή πιλότο τον Bob Gilliland στο εργοστάσιο #42
2 Ιουλίου 1967: Οι Jim Watkins και Dave Dempster πετούν την πρώτη διεθνή αποστολή με SR-71A #17972 και παρουσιάζεται βλάβη στο INS με αποτέλεσμα να πετάξουν κατά λάθος πάνω από το Μεξικό!!!(ΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ Η ΟΙ ΜΕΞΙΚΑΝΟΙ;;;)
3 Νοεμβρίου 1967: Το A-12 και το SR-71 πραγματοποίησαν αναγνωριστική πτήση διαγωνισμού με τα αποτελέσματα να αφήνουν ερωτηματικά.
5 Φεβρουαρίου 1968: Η Lockheed διέταξε την καταστροφή των εργαλείων για τα A-12, YF-12, και SR-71(περιείχαν κάδμιο) . Επίσης το 1ο SR-71 έφτασε στην Kadena AB για να αντικαταστήσει τα A-12(που μετά αυτά αποθηκεύτικαν και αργότερα τοποθετήθηκαν σε διάφορα μουσεία στις ΗΠΑ) και επίσης πέταξε την 1η επιχειρησιακή αποστολή .
8 Μαρτίου 1968: Το πρώτο SR-71A (#61-7978) φτάνει στην βάση Kadena (Ιαπωνία)AB (OL 8) για να αντικαταστήσει τα A-12 .
21 Μαρτίου 1968: Το πρώτο SR-71 (#61-7976) πραγματοποιεί επιχειρησιακή αποστολή από την Kadena AB πάνω από το Βιετνάμ .
1970 : Το SR-71 πετυχαίνει πολλά ρεκόρ ταχύτητας και ύψους αυτή τη δεκαετία. Το SR-71 επίσης στέλνεται στην RAF στο Mildenhall .
1 Σεπτεμβρίου 1974: Το SR-71 πετυχαίνει ρεκόρ χρόνου-ταξιδίου από Νέα Υόρκη προς Λονδίνο σε 1 h/54/min&56.4 sec
13 Σεπτεμβρίου 1974: Ένα SR-71A πέτυχε ρεκόρ ταχύτηταςαπό το Λονδίνο στο Λος ¶ντζελες με μέση ταχύτητα 1,435.587 mph.
27/28 Ιουλίου 1976: Το SR-71A πετυχαίνει ρεκόρ ταχύτητας και ύψους (Ύψος σε οριζόντια πτήση: 85,068.997 ft. και ταχύτητα σε ευθεία πορεία: 2,193.167 mph). Επίσης στις 27 το SR-71 πέτυχε ρεκόρ ταχύτητας κλειστής διαδρομής ( 2,092.294 mph.) .
15 Ιανουαρίου 1982: Το SR-71B #61-7956 πετά την 1,000th αποστολή.
22 Νοεμβρίου 1989: USAF---SR-71(πρόγραμμα) επισήμως τερματίζεται λόγω οικονομικών δυσχεριών και λόγω εμφάνισης των δορυφόρων που όμως αργότερα επανήλθαν.
21 Ιανουαρίου 1990: Το τελευταίο SR-71 (#61-7962) αποσύρεται από την Kadena AB.
26 Ιανουαρίου 1990: Το SR-71 παύει τις επιχειρησιακές του αποστολές στο Beale AFB, CA.
6 Μαρτίου 1990: Η τελευταία πτήση SR-71 υπό το πρόγραμμα SENIOR CROWN κάνει 4 παγκόσμια ρεκόρ.
25 Ιουλίου 1991: Το SR-71B #61-7956/NASA #831 επισήμως παραδίδεται στη NASA στο Dryden.
Οκτώβρη 1991: Η Marta Bohn-Mayer γίνεται η 1η γυναίκα μέλος σε SR-71.
28 Σεπτεμβρίου 1994 : Το Κογκρέσο ψηφίζει τη δέσμευση $100 εκατομμυρίων για την επανένταξη τριών SR-71.
26 Απριλίου 1995: Η πρώτη επαναδραστηριοποίηση του SR-71A (#61-7971) που κάνει την 1η πτήση μετά από την αποθήκευσή του από την Lockheed.
28 Ιουνίου 1995: Το 1ο επαναδραστηριοποιημένο SR-71 επιστρέφει στην USAF στην Αποσπασμένη 2.
28 Aυγούστου 1995: Το 2ο επαναδραστηριοποιημένο SR-71A (#61-7967) πραγματοποιεί την 1η του πτήση μετά την αποθήκευση
19 Οκτώβρη 1997: Η τελευταία πτήση του SR-71B #61-7956 προς Edwards AFB Open House.
9 Οκτώβρη 1999: Η τελευταία πτήση του SR-71 (#61-7980/NASA 844).
Σεπτέμβρης 2002: Τελική απόσυρση είναι των α/φων με αριθμό #956, #971, και #98
ΡΕΚΟΡ BLACKBIRD
·27/28 Ιουλίου 1976
Πλήρωμα: Capt. Robert C. Helt και Maj. Larry A. Υψόμετρο σε οριζόντια πτήση: 85,068.997 feet
·27/28 Ιουλίου 1976
Πλήρωμα: Capt. Eldon W. Joersz και Maj. George T. Morgan
Ταχύτητα σε ευθεία πορεία: 2,193.167 mph
·27/28 Ιουλίου 1976
Πλήρωμα: Maj. Adolphus H. Bledsoe, Jr. και Maj. John T. Fuller
Ταχύτητα σε κλειστή πορεία: 2,092.294 mph
·1 Σεπτέμβρη 1974Πλήρωμα: Maj. James V. Sullivan και Maj Noel F. Widdifield
Νέα Υόρκη προς Λονδίνο
Χρόνος: 1 ώρα 54 λεπτά 56.4 δευτερόλεπτα
Μέση ταχύτητα: 1,806.964 mph
·13 Σεπτεμβρίου 1974
Πλήρωμα: Capt. Harold B. Adams και Capt. William C. Machorek
Λονδίνο προς Λος ¶ντζελες (5,645 μίλια)
Χρόνος: 3 ώρες 47 λεπτά 35.8 δευτερόλεπτα
Μέση ταχύτητα: 1,435.587 mph
·6 Μάρτη 1990
Πλήρωμα: Lt. Col. Ed Yeilding και Lt. Col. Joseph T. Vida
Λος ¶ντζελες προς Ανατολική Ακτή (Coast to Coast, 2,086 μίλια)
Time: 1 ώρα 7 λεπτά 53.69 δευτερόλεπτα
Μέση ταχύτητα: 2,124.5 mph
·6 Μάρτη 1990Πλήρωμα: Lt. Col. Ed Yeilding και Lt. Col. Joseph T. Vida
Λος ¶ντζελες προς Ουάσιγκτον D.C. (1,998 μίλια)
Χρόνος: 1 ώρα 4 λεπτά 19.89 δευτερόλεπτα
Μέση ταχύτητα: 2,144.83 mph
·6 Μάρτη 1990
Πλήρωμα: Lt. Col. Ed Yeilding και Lt. Col. Joseph T. Vida
St. Λούις προς Σινσινάτι (311.44 μίλια)
Χρόνος: 8 λεπτά 31.97 δευτερόλεπτα
Μέση ταχύτητα: 2,189.94 mph
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
πηγές: