Jormungander: Ο φονικότερος δράκος της Ευρώπης σύμφωνα με την σκανδιναβική μυθολογία





Ένας από τους μεγαλύτερους και πιο εντυπωσιακούς δράκοντες της Ευρώπης είναι ο Jormungander το ερπετό της Midgard που μας έρχεται από την μυθολογία των Σκανδιναβικών χωρών. Τον Jormungander τον δημιούργησε ο Loki θεός του σκότους.
Το γεμάτο λέπια σώμα του εκτείνονταν μέχρι εκεί που έβλεπε το μάτι, ο λαιμός του ξεπέρναγε τα ψηλότερα βουνά και η αύρα του θανάτου ακολουθούσε το πέρασμα του. Δεν μας κάνει έκπληξη ότι, όταν τον έφεραν στην Aesir(το παλάτι των θεών) ο Odin(βασιλιάς των θεών), τον έριξε στα άδυτα των βαθύτερων ωκεανών. Ενώ χάθηκε από την επιφάνεια της γης η ύπαρξή του συνέχισε να ζει στα βάθη των ωκεανών και να μεγαλώνει σε απίστευτα μεγέθη μέχρι που το σώμα του τύλιξε όλη την γη και το κεφάλι του δάγκωνε την ούρα του. Η μοίρα του ήταν να παραμείνει εκεί μέχρι το Ragnarok, την ημέρα της μεγάλης μάχης. Μόνο τότε θα μπορούσε να ελευθερωθεί και την ημέρα εκείνη θα αντιμετώπιζε τον δυνατότερο από τους θεούς τον Thor(Θορ) θεό του κεραυνού. 


Αρκετά πριν την τελική μάχη όμως, οι δύο αυτοί ισάξιοι αντίπαλοι θα αναμετρηθούν άλλες δύο φορές. Η πρώτη τους συνάντηση έγινε όταν ο Thor πήγε να επισκεφτεί τον βασιλιά των γιγάντων και αιώνιων αντιπάλων των θεών του Aesir, τον Utgardhaloki. Ο βασιλιάς των γιγάντων άδραξε την ευκαιρία να μειώσει την δύναμη του Thor βάζοντας τον να κάνει τρεις δοκιμασίες που θα αποτύγχανε σίγουρα. Οι δοκιμασίες ήταν αδύνατες να πραγματοποιηθούν από θνητό ή Θεό αλλά ο Utgardhaloki που κατείχε την γνώση της μαγείας και της ψευδαίσθησης της έκανε να μοιάζουν απλές, έτσι ώστε να ξεγελάσει τον καλεσμένο του. Η μία από τις δοκιμασίες έμοιαζε τρομερά εύκολη. Θέλοντας να ειρωνευτεί την σε όλους γνωστή δύναμη του Thor, του είπε πως είναι τόσο αδύναμος που ούτε την γάτα του από το πάτωμα δεν μπορεί να σηκώσει. Ο Thor τρομερά εκνευρισμένος έπιασε την γάτα με τα δύο του χέρια σφίγγοντας την σε μια πολύ σφιχτή λαβή και κουλουριάζοντας την σε μια γούνινη μπάλα ετοιμάστηκε να την σηκώσει; αλλά η γάτα δεν κουνήθηκε. Όση δύναμη και αν έβαζε η γάτα δεν σηκώθηκε ούτε ένα εκατοστό από το έδαφος. Γελώντας δυνατά ο βασιλιάς μπροστά σε αυτό το θέαμα παρότρυνε τον Θεό να κάνει άλλη μια προσπάθεια. Βάζοντας κάθε δράμι της δύναμης του, και καθώς κάθε τένοντας και μυς του είχε τεντώσει τόσο που δεν πήγαινε άλλο από την δύναμη που ασκούσε στο κατοικίδιο του βασιλιά και λίγο πριν νιώσει τα δάχτυλα του να σπάνε από την υπερένταση κατάφερε να σηκώσει λίγα χιλιοστά από το έδαφος τη μία πατούσα της γάτας.  Ο Thor ταπεινώθηκε εξίσου και στις άλλες δύο δοκιμασίες.




Γνωστός για την αγάπη του για την μπύρα δεν κατάφερε να αδειάσει ένα κέρας σε τρεις γουλιές όταν ο βασιλιάς χρειάστηκε λιγότερες από δύο. Και η μεγαλύτερη ατίμωση ήρθε όταν τον γονάτισε σε ένα αγώνα πάλης η νταντά που είχε σαν παιδί ο βασιλιάς, μια αδύναμη γριά γυναίκα. Ατιμασμένος και εξευτελισμένος ο Thor έφυγε το επόμενο πρωί και τον συνόδευσε μέχρι τα σύνορα ο ίδιος ο βασιλιάς Utgardhaloki. Μόνο όταν φτάσανε στην άκρη του βασιλείου, για να μην έχει καμία επίπτωση στη χώρα του από την οργή του θεού, του αποκάλυψε την πραγματική φύση των δοκιμασιών που πέρασε.  Το κέρας που έπινε μπύρα ήταν συνδεδεμένο με τους ωκεανούς οπότε ήταν αδύνατο να το αδειάσει. Παρόλα αυτά τόση ήταν η ικανότητα του θεού που δημιούργησε την πρώτη άμπωτη σε όλο τον κόσμο. Όσο για την γριά κουβερνάντα δεν ήταν άλλη από τον γέρο χρόνο που όσο δυνατός και αν είσαι δεν μπορείς να τον νικήσεις. Το πιο εκπληκτικό ήταν η δύναμη που έδειξε ο Thor όταν προσπάθησε να σηκώσει την γάτα του βασιλιά, γιατί δεν ήταν καθόλου αυτό που έδειχνε. Η αιλουροειδή μορφή της έκρυβε ένα πλάσμα τελείως διαφορετικό. Ήταν το ερπετό που είχε τυλίξει ολόκληρο τον κόσμο, ο Jormungander. Όταν ο Θεός κατάφερε να σηκώσει το πόδι της γάτας ουσιαστικά είχε σηκώσει το κεφάλι και την ουρά του ερπετού της Midgard, ένας άθλος τόσο εκπληκτικός που ο βασιλιάς ίσα που μπόρεσε να κρύψει τον τρόμο του με ένα ψεύτικο χαμόγελο.  Μαθαίνοντας πως ξεγελάστηκε, ο Thor σίγουρα θα σκότωνε τον βασιλιά με το μαγικό του σφυρί το Miolnir, αλλά μόλις είπε και τις τελευταίες του κουβέντες ο Utgardhaloki εξαφανίσθηκε καθώς αυτό που συνόδευε τον Θεό δεν ήταν άλλο από μια ψευδαίσθηση. 


Μετά από πολλά χρόνια ο Thor μαζί με έναν άλλο γίγαντα τον Hymir, παππού του Tyr, θεού του πολέμου, ψάρευαν στον ωκεανό με την βάρκα του γίγαντα. Ο Thor είχε βάλει για δόλωμα ένα ολόκληρο κεφάλι από ένα βόδι όταν ξαφνικά ένιωσε να τους τραβάει κάτι τόσο δυνατά που παραλίγο να αναποδογυρίσει την βάρκα τους. Τότε ο θεός συνειδητοποίησε πως μόνο ένα πλάσμα στον κόσμο είχε τόση δύναμη, ο δράκος Jormungander. Έχοντας πιαστεί γερά στο αγκίστρι ο δράκος, σκέφτηκε πως το πλάσμα αυτό τον είχε κάνει να φανεί αδύναμος μπροστά στον βασιλιά των γιγάντων και πως ήταν καλή ευκαιρία να πάρει εκδίκηση.  Χρησιμοποιώντας κάθε άτομο της δύναμής του πάλεψε τόσο χρόνο που στα μάτια του τρομοκρατημένου Hymir φάνηκε σαν αιώνας.




Κάποια στιγμή ο Jormungander φάνηκε να κουράζεται και ο Thor γευόταν ήδη την νίκη του. Μέσα σε πελώρια κύματα το κεφάλι του πλάσματος εμφανίστηκε στην επιφάνεια της θάλασσας ενώ ο θεός είχε υψώσει το σφυρί του Miolnir για να δώσει το τελικό χτύπημα όταν τελευταία στιγμή τα νεύρα του γίγαντα δεν άντεξαν άλλο. Η θέα του τρομερού δράκου τόσο κοντά στο πρόσωπο του ήταν υπερβολικό για αυτόν και μέσα στον πανικό του μπήκε ανάμεσα στον θεό και τον δράκο δίνοντας στον Jormungander την ευκαιρία να φύγει. Σαν κίνηση απελπισίας ο Thor έριξε το σφυρί του, που δεν αστοχεί ποτέ, μέσα στα νερά ελπίζοντας να πετύχει το χτύπημα που αναζητούσε αλλά χωρίς αποτέλεσμα. 

Στον κόσμο των θνητών φάνηκαν αμέτρητα τα χρόνια από την αρχή του χρόνου μέχρι την ημέρα του Ragnarok , αλλά για τους Θεούς του Aesir φάνηκε σαν μια στιγμή. Ήταν η ημέρα που περίμεναν της τελικής μάχης με τους θεούς να πολεμούν ενάντια στους γίγαντες, τους αγγέλους με τους δαίμονες, τους ανθρώπους ενάντια στα τέρατα, και τον Thor Θεό του κεραυνού ενάντια στον δράκοντα Jormungander.  Οι ωκεανοί φουρτούνιασαν καθώς το κολοσσιαίο ερπετό βγήκε στην στεριά να αντιμετωπίσει το μόνο πλάσμα που μπορούσε να του προσφέρει μια άξια μάχη. Η γη σείστηκε καθώς ο δράκοντας εξαπέλυσε την θανατηφόρα του επίθεση ενάντια στον αντίπαλο του, και οι ουρανοί φωτίστηκαν από τους κεραυνούς και τα ακόντια αστραπής που έριχνε στον θανατηφόρο εχθρό του ο δυνατότερους από τους Θεούς.  Με μια τελευταία κραυγή πολέμου ο Thor σήκωσε το Miolnir πάνω από το κεφάλι του γυρνώντας το γύρω γύρω τόσο γρήγορα και δυνατά που δημιούργησε ανεμοστρόβιλο στον ουρανό. Έπειτα το κατέβασε με δύναμη στο οστέινο κεφάλι του δράκου δημιουργώντας έκρηξη από το χτύπημα που ακούσθηκε σε όλο τον κόσμο. Θανάσιμα πληγωμένο από το χτύπημα το ερπετό της Midgard εξαπέλυσε μια τελευταία επίθεση οργής και πόνου που έσπαγε τα αυτιά από την δύναμη της πριν πέσει άψυχο στο έδαφος.  Ο Thor επικράτησε του μεγαλύτερου εχθρού των Θεών του Aesir, αλλά και ο Jormungander νίκησε τον καλύτερό τους, καθώς μόλις μερικές στιγμές από τον θάνατο του δράκου, ο Thor έπεσε νεκρός δίπλα του ασφυκτιώντας από το πυκνό σύννεφο δηλητηρίου που άφησε με την τελευταία του πνοή το πελώριο πλάσμα. Για δύο εχθρούς τόσο ισοδύναμους το τέλος ήταν τόσο δίκαιο όσο και αναπόφευκτο. 


Στην μυθολογία των Βίκινγκς υπάρχουν πολλές ιστορίες με δράκοντες. Όταν ακούμε Βίκινγκς μας έρχεται συχνά στο νου τα πλοία τους που η πλώρη τους κατέληγε σε κεφάλι δράκοντα. Ο Jormungander, ο πιο γνωστός δράκοντας στην μυθολογία τους συμβολίζει τη δύναμη του χάους που μόνο ο πιο δυνατός από τους θεούς τους μπορεί να νικήσει, όχι όμως χωρίς να χάσει και ο ίδιος την ζωή του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΚΡΙΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΟΡΦΕΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

πηγές: