Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του Ποικίλου όρους σε υψόμετρο 280 μ. περίπου, σε μυχό μικρής κοιλάδας, λίγο ψηλότερα από τον οικισμό του δήμου Φυλής και την υδατοδεξαμενή που υπάρχουν εκεί.
Το άνοιγμα της εισόδου έχει βορεινό προσανατολισμό. Αποτελείται από μία μεγάλη αίθουσα και δίπλα της μία μικρότερη.
Η οροφή του είναι έντονα καπνισμένη. Στο εσωτερικό της υπάρχει μεγάλος κομμένος σταλακτίτης.
Το όνομά της προέρχεται από την οικογένεια Μαρίνη που φύλαγαν εκεί τα πρόβατά τους. Οι Μαρίνηδες ήταν γνωστή παλαιά οικογένεια ποιμένων από το Μενίδι. Μαρίνη λέγονταν και όλη η περιοχή από τα Ταμπούρια μέχρι την Αγία Σωτήρα.
Περιγραφή της σπηλιάς έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ της 9/12/1922 κι έχει ως εξής: «… Εις την βάσιν του βράχου είνε η τρύπα της σπηλιάς, βάθους και πλάτους 10 μέτρων, με στόμιον λιθόδμητον προχείρως.
Χρησιμεύει δια μανδρί και χωρά 100 πρόβατα. Δεξιά της εισόδου της είνε άλλη μικρούλα σπηλιά. Μαλακόν και πρασινισμένον το έδαφος προ του σπηλαίου, το εσωτερικόν του οποίου είνε κατάμαυρον από τον καπνόν πυρών. Από τον όροφόν του κρέμεται μεγάλος, ογκώδης κομμένος σταλακτίτης».
Λόγω της θέσης της, ψηλότερα από την βορεινή δίοδο προς το λεκανοπέδιο των Αθηνών, όπου έχουν καταγραφεί πολλά αρχαιολογικά ευρήματα, η σπηλιά ενδεχόμενα να έχει κι αυτή ορισμένο αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
πηγές:
ΤΑ ΣΠΗΛΑΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΙΓΑΛΕΩ - ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΛΥΤΡΑΣ