Η πηγή της Κυράς ή αλλιώς πηγή Φυλής είναι μία πηγή της κεντρικής Πάρνηθος με πλούσια λαογραφική ιστορία αλλά και αναφορές για περίεργα φαινόμενα από τους κατοίκους της περιοχής.
Βρίσκεται στο δρόμο που οδηγεί απο τη Χασιά στα Δερβενοχώρια. Η τωρινή της μορφή βασίζεται στην αναμόρφωση που έγινε στον χώρο απο τους τοπικούς αρμόδιους φορείς έτσι ώστε οι επισκέπτες να απολαμβάνουν το πράσινο και τη φύση.
Η πηγή φημίζεται για το ξακουστό κρυστάλλινο νερό της που ξεδιψάει τον επισκέπτη έπειτα απο την δύσκολη ανάβαση του βουνού, το οποίο αποτελεί κατα κάποιο τρόπο διασικασία μυήσεως κατά την παράδοση.
Αυτό που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη πέρα απο την φυσική ομορφιά, είναι το αρχαιοπρεπές θεατράκι της πηγής, το οποιο ειναι φτιαγμένο μαζί με ερείπια αρχαίου ναού του Πανός από διπλανή τοποθεσία.
Σημαντικό στοιχείο,η ύπαρξη ιερού του Πανός, σε κοντινή τοποθεσία,με τα υλικά του οποίου βοήθησαν στην ανοικοδόμηση της σημερινής μορφής της πηγής όπως αναφέρουν κάτοικοι της περιοχής.
ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΒΩΜΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟΥ
Ο ΒΩΜΟΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ, ΚΟΣΜΕΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΑΚΙ. ΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑΜΕ ΠΩΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΤΡΟΠΟ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ, Ο ΒΩΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΩΣ ΦΥΣΙΚΟΣ ΗΧΗΤΙΚΟΣ ΕΝΙΣΧΥΤΗΣ, ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΑΡΙΣΤΗ ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ !
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΩΜΟ, ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ, ΟΠΩΣ ΚΙΟΝΕΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΟΥΝ ΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΙΘΑΝΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ ΤΗ ΔΕΚΑΤΙΑ ΤΟΥ 80'
'Οντας ο ίδιος κάτοικος διπλανής περιοχής,θυμάμαι για τις περίεργες ιστορίες που άκουγα απο τους κατοίκους. Κάποιες ιστορίες μιλάνε για ενα κοριτσάκι και την μητέρα της, άλλες παλι για περίεργες εμφανίσεις και εξαφανίσεις ανθρώπων αλλά και για περίεργα φώτα στον ουρανό.Κατά την διάρκεια της μέρας, το μέρος, αποτελεί όμορφο μέρος να απολαύσεις τη φύση ακόμα και να επισκεφθείς την ταβέρνα που λειτουργούσε μέχρι κάποια χρόνια πριν.
ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ
ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΟΛΟ ΕΛΞΗΣ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΔΙΠΛΑΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΝ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥΣ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ
ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΤΑΒΕΡΝΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΛΕΗΛΑΤΗΜΕΝΟ ΕΡΕΙΠΙΟ
ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΜΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ Η ΤΑΜΠΕΛΑ ΤΗΣ ΤΑΒΕΡΝΑΣ. ΑΝΑΓΡΑΦΕΙ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΤΓΟΥΣΕ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΥΣ ΜΗΝΕΣ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΛΟΓΙΚΗ ΣΕ ΑΥΤΟ
Στον χώρο της πηγής ο επισκέπτης μπορει να παρατηρήσει και έναν τεράστιο πλάτανο που προσφέρει απλόχερα την σκιά του και ταυτόχρονα την προστασία του στην πηγή.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΜΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΩΣ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ
Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ
Στον χώρο συναντήσαμε και ένα εικονοστάσι που πιθανως να σχετίζεται με το μικρό εκκλησάκι που υπάρχει σε διπλανη τοποθεσία.
Όταν ο ήλιος πέσει, το τοπίο αλλάζει άρδην , δίνοντας σου την εντύπωση ότι βρίσκεσαι σε έναν μυστικιστικό τόπο, αποκομμένος από τον έξω κόσμο(σημ:ούτε τα κινητά τηλέφωνα έχουν σήμα στο συγκεκριμένο μέρος), εδώ ο χρόνος κυλάει διαφορετικά, ήρεμα και γαλήνια.Παρακάτω παραθέτουμε αυτούσια την αναφορά που κάνει για το συγκεκριμένο μέρος ο συγγραφέας και ερευνητής Ιωάνης Γιαννοπουλος στο βιβλίο του Μυστική Αθήνα και Αττική.
Σε μια πηγή από τις πλουσιότερες σε νερό, αυτήν της Κυράς, οι παλιοί έλεγαν ότι το απογευματάκι τον χειμώνα, όταν ο ήλιος πλέον χάνεται, ο οδοιπόρος δεν πρέπει να βρεθεί κοντά εκεί γιατί οπωσδήποτε θα συναντήσει το κοριτσάκι με τα άσπρα και την μητέρα του. Το κοριτσάκι ξεπροβάλλει ανάμεσα από τα σκοίνα αριστερά της πηγής, χωρίς κάποια ας πούμε "εισαγωγή". Φέρει φορεματάκι ολόασπρο, με μια γαλάζια κορδέλα γύρω από την μέση, αλλά όλα είναι παλαιομοδίτικα σαν τις εικόνες που βλέπουμε του περασμένου αιώνα. (Σημείωση δική μας: μια παραλλαγη του αστικού μύθου είναι πως το κοριτσάκι ξεκίνησε από το σανατόριο της Πάρνηθας ενώ ήταν βαριά άρρωστο, με σκοπό να πιεί απο το ιαματικό νερό της πηγής, κάτι το οποίο δεν κατάφερε καθώς ξεψύχησε στα μέσα της διαδρομής) Η εικόνα του κοριτσιού έρχεται προς το μέρος του οδοιπόρου με απλωμένα χέρια και δάκρυα στα μάτια. Όταν πλησιάζει, βλέπει ότι ο στρατοκόπος δεν είναι η μητέρα της και φεύγει από εκεί που ήρθε.
Άλλες πάλι φορές εμφανίζεται μια γυναίκα γύρω στα σαράντα, φορώντας κι αυτή ρούχα μιας περασμένης εποχής, που κάτι ψάχνει στους γύρω θάμνους και πίσω από τους βράχους επισταμένα. Όταν δει τον επισκέπτη της πηγής ταχύνει το βήμα και τον πλησιάζει. Αφού όμως δει ότι δεν είναι αυτός που ψάχνει, τότε ή θυμώνει παίρνοντας μια φοβερή όψη που μπορεί να φοβίσει τον καθένα ή αρχίζει να κλαίει και χάνεται ψάχνοντας. Να 'ναι άραγε η μάνα που ψάχνει το κοριτσάκι? Ποιος να ξέρει; Η ονομασία όμως της πηγής δεν έχει σχέση με το πιο πάνω φαινόμενο. Η Κυρά που έχει πάρει το όνομα της η πηγή, είναι η Κυρά του Βουνού.
πηγές:
Μυστική Αθήνα και Αττική, σελ. 173 - Ιωάννης Γιαννόπουλος