Η αρχαία πτητική μηχανή Αργώ









Η αρχαία ελληνική μυθολογία δεν αποτελείται από μυθεύματα, αλλά περιέχει πραγματικά γεγονότα τα οποία σήμερα, ύστερα από τα τεχνολογικά επιτεύγματα των τελευταίων δεκαετιών, γίνονται κατανοητά και παίρνουν τις αληθινές τους διαστάσεις.

ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΑΡΓΩ
Gerard Mercator (1512-1594)


Gerard Mercator (1512-1594)Τυπικό παράδειγμα αυτού του τρόπου αποκρυπτογράφησης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας αποτελεί η Αργώ, που, όπως αναφέρεται στη Μυθολογία, ήταν ένα πλοίο. Όμως, όπως θα διαφανεί από τα στοιχεία που θα παρατεθούν παρακάτω, η Αργώ ουσιαστικά ήταν ένα διαστημόπλοιο. Η Αθηνά εκπονεί τα σχέδια για την κατασκευή της Αργούς και επιβλέπει και βοηθάει στην κατασκευή της από τον Αργό. Η κατασκευή της Αργούς έγινε από το ιερό ξύλο της βαλανιδιάς που ήταν ανθεκτικό τόσο στο νερό όσο και στη φωτιά. Η τοποθεσία στην οποία καυασκευάστηκε είναι ο Παγασές που βρίσκεται κοντά στο λόφο Γορίτσα στο Βόλο, όπου έχουν αναφερδεί ανεξήγητες εξαφανίσεις ανθρώπων και θεάσεις UFO. Σε αυτόν το λόφο μαγνητισμός πάντα είναι έντονος.

ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ, Η ΑΡΓΩ
Manuscrit astrologique de Blasium de Parme


Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι στην κορυφή του υπάρχει ένα κτίσμα το οποίο έχει δυο ανάστροφα έψιλον, που απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους, και στη μέση τα ενώνει μια οριζόντια γραμμή την οποία διέρχεται στη μέση μια κάθετη γραμμή. Αυτό το σύμβολο δεν είναι τυχαίο, γιατί, σύμφωνα με μαρτυρίες από διαφορετικά σημεία του πλανήτη μας, αυτό το σύμβολο υπάρχει πάνω σε σύγχρονα UFO. Το πλήρωμα της Αργούς ήταν επίλεκτο, αφού συμμετείχαν σε αυτό ημίθεοι και ήρωες, από τους οποίους ορισμένοι είχαν θεϊκές ικανότητες. Ενδεικτικά αναφέρω τον Λυγκέα, για τον οποίο ο Ορφέας αναφέρει στα Αργοναυτικά τα παρακάτω: «Ο Λυγκέας, μόνος αυτός απ' όλους τους ανδρώπους, έβλετιε με μάτια διαπεραστικά τα πλέον απομακρυσμένα βάθη του αιθέρα και της θάλασσας και τα βάραθρα του Πλούτωνα που ζει κάτω από τη Γη».


Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Λυγκέας, όπως οι γονείς του κι ο αδελφός του, είχε μυηθεί στα Ελευσίνια Μυστήρια, τα οποία ουσιαστικά παρείχαν ανεκτίμητες γνώσεις, τις οποίες δεν έπρεπε να ξέρουν οι απλοί άνθρωποι. Πιστεύετε ότι ένα μέρος αυτών των γνώσεων αφορούσε και ανώτερα τεχνολογικά επιτεύγματα που εκείνη την εποχή θα τα δεωρούσαν μαγικά. Επομένως, ο Λυγκέας 8α χρησιμοποιούσε κάποια συσκευή, η οποία με τις ειδικές ακτίνες που διέθετε μπορούσε να εισχωρεί παντού και να βλέπει τα πάντα, όπως σήμερα διαδέτουμε τις ακτίνες Χ για να ακτινογραφούμε το ανθρώπινο σώμα.



Επίσης, συμμετείχε ο θεϊκός Ορφέας, ο οποίος γοήτευσε με τη λύρα του ακόμα και τα τέρατα του Αδη (όπου είχε κατεβεί, για να φέρει πίσω την αγαπημένη του σύζυγο Ευρυδίκη) καθώς και τούς χθόνιους θεούς. Είναι αξιοσημείωτο πως, όταν κόλλησε στη Γη η Αργώ, ο Ορφέας έπαιξε τη λύρα του και με ας παλμικές κινήσεις που προκαλούσε, μετέβαλε τη μοριακή δομή της Αργούς, με αποτέλεσμα να μειώνεται το βάρος της και να καθίσταται ικανή να υπερνικήσει τη δύναμη της βαρύτητας.







Η Αθηνά εκπονεί τα σχέδια για την κατασκευή της Αργούς, επιβλέπει και βοηθάει στην κατασκευή της με τον ήρωα Αργό. (Έργο 1ου μΧ αιώνα, Ρώμη)


Αλλα επίλεκτα μέλη της Αργούς ήταν ο Καλάις και ο Ζήτης, οι οποίοι είχαν την ικανότητα να πετούν με τα υποπόδια που φορούσαν (και προφανώς ήταν πτηπκές μηχανές). Εδώ υπενθυμίζουμε την πτητική μηχανή jatpac που χρησιμοποιούν ειδικοί Αμερικανοί κομάντος. Ακόμα συμμετείχαν οι Διόσκουροι, δηλαδή ο Κάσιορας και ο Πολυδεύκης, οι οποίοι ήταν γιοι του Δία και της Λήδας, και είχαν κι αυτοί την ικανότητα να πετάνε. Επίσης, ο Αγκαίος γνώριζε ιις πορείες των άστρων στον ουρανό και τις τροχιές των πλανητών.
Οι πιο γνωστοί κυβερνήτες της Αργούς ήταν ο Ηρακλής, ο Ιάσονας, ο Αργός, ο Τίφυς, ο Αγκαίος, ο Κάναπος.


Σχετικά με το σχήμα της Αργούς, όπως διαφαίνεται από τους παρακάτω στίχους, ήταν κυρτό κι από τα δύο μέρη και εξωτερικά είχε ένα «τοίχωμα» το οποίο έπρεπε να περάσουν οι Αργοναύτες, για να εισέλθουν στο εσωτερικό του πλοίου που ήταν κοίλο·. «Ούτε υπάρχει λιμάνι ως καταφύγιο των αμφικύρτων πλοίων» (Ορφικά, στ. 1188-1217). «Αφού εβάδιζαν υπεράνω από το τοίχωμα ίου πλοίου» (Ορφικά, στ. 612-642), «ταχέως έπειτα οι Μινύαι εισήλθαν ένοπλοι εις το κοίλον» (Ορφικά, στ. 500-528).Το τελευταίο κομμάτι που τοποθετήθηκε πάνω στην Αργώ ήταν ένα ξύλο που έφερε η Αθηνά από τη Δωδώνη, το οποίο «μιλούσε» κι οδηγούσε τους Αργοναύτες στη σωστή πορεία. Όπως γράφει ο αρχαίος συγγραφέας Απολλώνιος ο Ρόδιος σιο έργο του Αργοναυιικά, «στην πλώρη της Αργούς έβαλε η Αθηνά ένα ξύλο από δρυ της Δωδώνης, το οποίο μιλούσε ανθρώπινα».