Το 480 π.Χ. έλαβε χώρα η τρίτη προσπάθεια των Περσών να καταλάβουν την Ελλάδα. Μετά την Μάχη των Θερμοπυλών (Αύγουστος) και πριν την Ναυμαχία της Σαλαμίνος (Σεπτέμβριος) οι Πέρσες με ένα τμήμα των δυνάμεών τους υπό τον Ξέρξη εξόρμησαν κατά των Αθηνών και με δεύτερο κατά του Ιερού των Δελφών. Στην διαδρομή τους οι βάρβαροι κατέστρεφαν τα πάντα, εσύλησαν ιερά και κατέκαψαν πόλεις και αγρούς.
Το δεύτερο τμήμα, που κατευθύνθηκε κατά των Δελφών, είχε αποστολή την λεηλασία του Ιερού προκειμένου να προσκομίσουν στον Ξέρξη τα χρήματα. Ο τελευταίος εγνώριζε τα αξιόλογα αντικείμενα που ήταν στο Ιερό καλύτερα από εκείνα στην οικία του, περισσότερο δε γνώριζε τα αφιερώματα του Κροίσου του Αλυάτου.
Οι κάτοικοι των Δελφών, όταν πληροφορήθηκαν την προέλαση των Περσών έθεσαν στο μαντείο το ερώτημα περί του πρακτέου για τα αφιερώματα: «Να ανοίξουν οπές στο έδαφος και να τα αποκρύψουν ή να τα μεταφέρουν σε άλλο τόπο;»
Ο χρησμός δεν επέτρεψε την μετακίνηση, διότι ο ίδιος ο θεός θα προστατεύσει τα πράγματά του. Μετά την απάντηση αυτή, οι κάτοικοι των Δελφών φρόντισαν μόνον για τους εαυτούς τους απομακρυνόμενοι με τα υπάρχοντά τους, προς την Αχαΐα (γυναικόπαιδα), το Κωρύκιον άντρον2 και την Άμφισσα, εκτός από τον μάντη Ακύρατο και 60 άνδρες.
Όταν οι επερχόμενοι βάρβαροι πλησίαζαν το Ιερό, ο μάντης είδε τα ιερά όπλα, τα οποία ουδείς μπορούσε να αγγίξει, να εξέρχονται από τα άδυτα προ του Ναού και ενημέρωσε για το θείο σημείο όσους κατοίκους παρέμειναν στον ευρύτερο χώρο. Το μεγάλο αυτό θαύμα της εξόδου και αναπτύξεως των πολεμικών όπλων, αυτόματα, χωρίς ανθρώπινη επέμβαση, ακολούθησαν και άλλα άξια θαυμασμού γεγονότα. Κεραυνοί από τον ουρανό κατέκαυσαν τους βαρβάρους προ του Ναού της Προνάου Αθηνάς. Δύο κορυφές αποσπάσθηκαν από τον Παρνασσό και καταπλάκωσαν τους επιτιθέμενους, με βοή και αλαλαγμό. Τα γεγονότα αυτά προκάλεσαν πανικό στους βαρβάρους. Όταν οι κάτοικοι των Δελφών πληροφορήθηκαν την φυγή των βαρβάρων, κατέβηκαν από το όρος και εφόνευσαν πολλούς.
Όσοι από τους εισβολείς επέζησαν, αποχώρησαν ατάκτως από το Ιερό των Δελφών προς την Βοιωτία. Οι διαφυγέντες αυτοί, διηγήθηκαν και άλλα υπερφυσικά σημεία. Δύο υπερφυσικού μεγέθους οπλίτες εμφανίσθηκαν και κατεδίωξαν φονεύοντάς τους. Λέγεται ότι ήταν οι ντόπιοι ήρωες Φύλαξ και Αυτόνοος, των οποίων τα τεμένη ευρίσκοντο περί το ιερό, άνωθεν του ναού της Αθηνάς και της Κασταλίας, αντίστοιχα. Ακόμη και σήμερα (οι τότε) λίθοι του Παρνασσού ευρίσκονται σώοι πλησίον του τεμένους της Προνάου Αθηνάς.
Σε ανάμνηση της θεϊκής επεμβάσεως, οι κάτοικοι των Δελφών ίδρυσαν μπροστά από το τέμενος της Αθηνάς ένα βάθρο, το οποίο αφιέρωσαν στον Δία και τον Απόλλωνα για την θαυματουργή τους επέμβαση.Παρόμοια περιστατικά θα διαβάσουμε στον Παυσανία για την μετά από 200 χρόνια εισβολή των Γαλατών υπό τον Βρέννο…!
πηγή:
Β. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ